-
1 pleciuch
m ( Npl pleciuchy) pot. babbler; natterer GB pot.* * *mppl. -y pot., pog. (= gaduła) chatterbox; (= plotkarz) gossip.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pleciuch
-
2 pleciuch
-
3 pleciuch
сущ.• болтун• пустомеля -
4 klepak
♂ 1. клепальный молоток; молот;2. перен. болтун, пустомеля+2. papla, pleciuch, gaduła
* * *м1) клепа́льный молото́к; мо́лот2) перен. болту́н, пустоме́ляSyn: -
5 papla
сущ.• болтун• трепалка* * *papl|a♂, ♀, мн. Р. \paplai болтун ♂; болтунья ž; пустомеля+gaduła, pleciuch
* * *м, ж, мн P papliболту́н m; болту́нья ż; пустоме́ляSyn: -
6 plociuch
♂ разг. пустомеля, болтун+pleciuch, pleciuga, papla, gaduła
* * *м разг.пустоме́ля, болту́нSyn: -
7 болтун
сущ.• gaduła• papla• pleciuch• pleciucha• pleciuga* * * -
8 пустомеля
сущ.• gaduła• pleciuch• pleciuga* * *gaduła, klekot, klepak, papla, pleciuga, plociuch -
9 klituś-bajduś
нескл. разг. 1. ☼ вздор ♂, ерунда ž, небылицы lm.;2. ♂ болтун, враль; ● \klituś-bajduś (módl się za nami) погов. в огороде бузина, а в Киеве дядька+1. bzdury, głupstwa 2. pleciuga, ple-ciuch
* * *нескл. разг.1) с вздор m, ерунда́ ż, небыли́цы lm2) м болту́н, враль•Syn: -
10 pleciuga
сущ.• болтун• пустомеля* * *ж, мн P pleciug / pleciugów, B pleciugi / pleciugów разг.пустоме́ляSyn: -
11 pieciuga
pieciu|ga♀, мн. Р. \pieciugag/\pieciugagów, В. \pieciugagi/\pieciugagów разг. пустомеля+pleciuch, papla, gaduła, plociuch
-
12 Lästermaul
Lästermaul fam. n pleciuch, plotkarz -
13 Quatschkopf
-
14 pleciuga
См. также в других словарях:
pleciuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec gadatliwy, mówiący zbyt dużo, niepotrzebnie i o byle czym; gaduła, papla {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pleciuch II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pleciuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. zwykle o kobietach) pot. lekcew. «człowiek gadatliwy, lubiący mówić o byle czym; papla, gaduła, plotkarka, plotkarz» … Słownik języka polskiego
papla — ż a. m odm. jak ż I, DCMs. paplali; lm D. paplali pot. «ktoś, kto dużo i niepotrzebnie mówi; gaduła, pleciuch» Nieznośna a. nieznośny papla … Słownik języka polskiego
